Gotyckie sklepienia angielskich katedr

Studia fotograficzne staroangielskich katedr prowadzone przez fotografa i historyka sztuki Kiliana Schoenbergera doprowadziły do zgromadzenia obszernej dokumentacji historycznej.

Gotyk angielski ma wspólne korzenie w Anglii i w Normandii – północnej Francji. Początek tego stylu datuje się na 1189 rok, okres zwany dawnym angielskim (Early English). W tej fazie dominującym układem konstrukcyjnym były sklepienia krzyżowo- żebrowe, które z czasem zyskały bogatsze formy, dodatkowe podziały i bardziej dekoracyjna formę. Z czasem żebra zaczynają tworzyć bardziej skomplikowane podziały zwane wachlarzami oraz koronkowymi wzorami.

Zgromadzone fotografie prezentują sklepienia katedr:

katedrę Św. Piotra w Exeter, której budowę rozpoczęli Normanowie w 1114 roku
katedra w Wells, 1180 – 1425
katedra w Salisbury, 1220 – 1258
katedra w Chichester, koniec XII wieku
Katedra i Kościół Opactwa pw. św. Albana, 1077–1893.
katedra w Bath

OCZAMI ARTYSTY

W swojej relacji artysta opisuje, iż angielskie katedry odzwierciedlają idee minionej epoki, są symbolem władzy i bogactwa, ale również unikalnym dorobkiem architektonicznym kultury zachodniej.
Dzięki zgromadzonym unikalnym fotografiom mamy możliwość spojrzeć na starożytne budowle oczami niemieckiego artysty i fotografa, który spędził dziesiątki godzin studiując wnętrza najsłynniejszych katedr wzniesionych na przestrzeni wieków. Pomimo naukowego i empirycznego charakteru badań, autor subiektywnie i dość obszernie wypowiada się na temat własnego postrzegania wnętrz oraz towarzyszących mu myśli.

FILARY ZIEMI: ANGIELSKIE KATEDRY.

dziennik fotografa
„Badania południowo- zachodniej części Anglii zaprowadziły mojego towarzysza i mnie również, do różnych imponujących pod względem architektonicznym katedr. Kamiennego snu minionej epoki. Symboli władzy i bogactwa, ale także wyjątkowych skarbów sztuki budowlanej kultury zachodniej. Wiele można, by pisać o normandzkich i saksońskich budowniczych, o wzlotach i upadkach poszczególnych miast biskupich. Ale byłoby to poza tematem tej wypowiedzi, tutaj obrazy powinny mówić same za siebie. Chodzi w szczególności o katedry w Exter, Wells, Salisbury, Chichester, St. Albans i okolice Kościoła Miejskiego w Bath. Najbardziej imponująca była dla mnie katedra w Salisbury – wolnostojąca, na ogromnym zazielenionym placu budowla już z daleka robi wrażenie. Raczej niespotykane dla angielskich katedr szpiczaste wieże wskazują na wczesny gotyk. Wnętrze po prostu zapiera dech w piersiach.

Światło, kolory i strzelisty gotycki styl tworzą ramy dla wnętrza, którego nazwa „DOM” [katedra] jest tutaj więcej niż uzasadniona. O 7.30 rano byłem prawie jedynym w tych ogromnych murach, poranne światło padało lekko z zachodu przez nawę kościoła. W tej przytłaczającej samotności istnieje duchowe miejsce – takie jak ja sam, którego doświadczyli dotychczas tylko nieliczni. Niezależnie od wszelkich wyznań/religii – myślę, że także obaj japońscy turyści, którzy zjawili się niewiele później, mieli podobne odczucia. W środku nawy głównej znajduje się duży zbiornik z wodą, której gładka powierzchnia odbija sufit. Wydaje się prawie pływać pomiędzy dwoma kamiennymi sferami. Imponujące, że budowla stworzona ludzkimi rękami potrafi zbudować taki nastrój i atmosferę. Poniżej panoramy 24mm TSE sklepień sześciu wspomnianych wcześniej angielskich katedr. Fascynujące także w różnorodności rodzaju ich konstrukcji.”