Architekci od zawsze poszukiwali inspiracji w sztuce, oddając się działalności artystycznej w różnych jej dyscyplinach: malarstwo, grafika, rzeźba, muzyka, poezja, taniec.
Na początku XX wieku, wraz z rozwojem technologii wyświetlania obrazu oraz wynalazkiem kinematografu, źródłem inspiracji stały się wizjonerskie filmy kreowane przez reżyserów. Opowieści oparte na hipotetycznym rozwoju nauki nosiły nazwę fantastyki naukowej. Pionierskie produkcje, które dały początek kina science- fiction zaczęły silnie inspirować wyobraźnię twórców, w tym architektów. Arcydziełem światowego kina jest film Metropolis w reżyserii Fritza Langa.
-
- blog.houstonpress.com
-
- blog.lefigaro.fr
-
- 3.bp.blogspot.com
-
- cyberpunkreview.com
-
- 3.bp.blogspot.com
-
- 24.media.tumblr.com
Premiera „Metropolis” miała miejsce 10 stycznia 1927 roku w Berlinie. Pierwotnie film trwał 153 minuty jednak obraz nie cieszył się zbyt dużą popularnością i szybko został zdjęty z ekranów. Szerokiej publiczności najwidoczniej nie przypadł do gustu ciężki klimat, pełen grozy i napięcia nastrój filmu. Dopiero wiele lat później film został uznany za arcydzieło światowego kina.
Ukazane w filmie Metropolis jest przykładem archetypu ewolucji Miasta. Reżyser ukazał Miasto jako nowoczesny, szybko rozwijający się „twór” urbanistyczny do złudzenia przypominający współczesne metropolie. Posiada dualistyczną naturę, gdzie obok szklanych domów, drapaczy chmur i dobrobytu znajduje się ubóstwo, zniewolenie i tyrania rządzących.
Film buduje nastrój grozy poprzez ukazanie napięć obecnych w społeczeństwie. Film Fritza Langa uderza w ludzkie emocje, nastrój lęku i napięcia pomimo tego pewne treści pozostały ponadczasowe.
[row]
[col type=”1_2″ class=””]
blog.veoh.com
[/col]
picstopin.com
[col type=”1_2″ class=””]
[/col]
[/row]
tekst: Andrzej Bratkowski