Modelowanie parametryczne czyli praktyczne zastosowanie współczesnej technologii informacji to nowy temat, który zyskał już sporo zainteresowania wśród architektów i designerów na całym świecie. Dzieje się tak, ponieważ technologie używane przy projektowaniu organicznych kształtów ,a także ich fabrykacji stają się coraz bardziej dostępne i tańsze , umożliwiając budowanie coraz bardziej zaawansowanych geometrycznie form.
Większość z nich zazwyczaj nie jest arbitralną decyzją architekta, lecz wynika z chęci dostosowania projektu do otoczenia i warunków środowiskowych, celem np. zmniejszenia zużycia energii na ogrzewanie w zimie, lub chłodzenie w lecie. Często też, naturalne, krzywoliniowe kształty wynikają z optymizacji funkcji budynku, takiej czy innej formie, jak np. wizualne połączenie atriów i ciągów komunikacyjnych lub dostarczenia odpowiedniego oświetlenia o każdej porze roku dla różnych pomieszczeń.
Tego typu projektowanie wspierane jest przez oprogramowanie do analiz środowiskowych (analiza nasłonecznienia, ilość ciepła przechwycona średnio przez metr kwadratowy fasady, CFD-komputerowa dynamika płynów, używana do analizy wiatru-bardzo przydatna przy projektowaniu naturalnej, niewymuszonej wentylacji, symulacje ruchu ludzi-używane przy projektowaniu komunikacji w dużych obiektach, np. na lotniskach, itp.)
Po takim przeanalizowaniu właściwości zaprojektowanych przestrzeni lub obiektów i wyciągnięciu wniosków, zazwyczaj projekt jest zmieniany, tak żeby działał w bardziej efektywny sposób-przy czym zmiana ta nie wymaga żadnych nakładów pracy, ponieważ parametryczny projekt z założenia jest sterowany parametrami ( np. punktami kontrolnymi, lub jakimiś wartościami numerycznymi)
Projektowanie parametryczne to przyszłość architektury.
źródło zdjęć: bryla.pl, Sztuka architektury, workshopsfactory.wordpress.com, archirama.muratorplus.pl